Toch maar naar de huisarts
- Yv
- 5 jul 2016
- 1 minuten om te lezen
DIt ga je niet geloven, ik was gisteren aan het werk, ik had het terras van ons restaurant klaargezet, ik loop naar binnen...... en mijn totale linkerkant doet niets meer, Ik kon niet staan, niets meer vastpakken, heel heel erg bizar. De chauffeur van de Hanos heeft me naar huis gebracht, en ik ben maar gelijk naar bed gegaan. Mijn lichaam zegt volgens mij nu echt dat het even klaar is!
Motto: morgen weer een dag.
Vandaag stond ik op, en ik voelde me zelf nog slechter als gisteren. Hmmmm mischien dan toch maar even naar de huisarts. Onze huisarts is op vakantie, dus naar een vervangend arts in Vrasselt. De wachtkamer zat vol en terwijl ik samen met Freek tollend bij de balie sta, krijg ik zomaar voorrang ik mag gelijk bij de dokter komen. Wauw wat fijn.... De dokter zegt eigenlijk gelijk dat dit niet goed is, en ik moet gelijk door naar een neurologische kliniek in Bed-Burg Hau. Zelfs niet eerst naar huis.
Aangekomen in de kliniek word ik gelijk aan alle monitoren gezet, De artsen zijn eigenlijk best duidelijk het is of een hersenbloeding of MS (gezien de geschiedenis van papa) Hier in Duitsland zetten ze er goed de vaart achter. Gelijk een lumbaal punctie, morgen MRi, allerlei andere tests, ik ben er van overtuigt dat ik in goede handen ben.
Tja en hier lig ik dan..... in een kliniek... alleen... aan allerlei monitoren.... best eng.

Kommentarer